foto: Joris van Bennekom

Het is misschien wat bedenkelijk om het tamelijk tuttige jaren zeventig duo Saskia & Serge diepzinnige, filosofische kwaliteiten toe te dichten. Toch is Joep Onderdelinden niet de eerste die zich helemaal kan vinden in hun hartenkreet om vooral op de kleine details van het leven te letten. Daarin is het werkelijke geluk te vinden: ‘Het zijn de kleine dingen die het doen….die het doen.’
Uit een vocale test met de zaal bleek dat het zinnetje zich in het collectieve geheugen van het Nederlandse volk heeft genesteld.
In een mooi gecomponeerde voorstelling met een organisch met elkaar verbonden opening en slot, gaat Onderdelinden op zoek naar geluk. Nogal macaber, maar uiteindelijk zeer vermakelijk, gaat hij in op de motieven van de man die een bejaarde vrouw met vijftig messteken om het leven heeft gebracht. Alsof één stevige prik niet voldoende is geweest.
Ook in een aantal andere scènes kan hij eindeloos blijven dooremmeren, waarbij op een bepaald moment de omslag naar heel grappig wordt gemaakt. In vorige shows leek Onderdelinden wat krampachtig te zoeken naar zijn vorm en de toon. Dit keer ontpopt hij zich tot een interessante Toon Hermans in pocketformaat. Zijn grutto-verhaal komt wel wat al te dicht bij de poelifinario van zijn voorbeeld. Maar verder is hij een originele, ontspannen en beweeglijke verteller, die zijn publiek meeneemt in zijn meanderende gedachtestroom.
De aangename zijpaadjes voeren ons naar de nadelen van het (luidruchtige) leven op het platteland en het erkennen van de homoseksualiteit met behulp van Albert Mol.
Het cartoonachtige decor bestaat uit een lange tafel en een leeg schildersdoek. Eigenlijk is het een wit schilderij, dat door de fantasie verder gevuld moet worden. En dat is het aardige van Onderdelinden: hij laat het publiek niet achterover leunen in een comfortabele lachhouding, maar dwingt het ook om de fantasie te gebruiken en met de cabaretier mee op reis te gaan.
Die reis voert van het klalokaal waar de docent tekenen het schilderij van de kleine Joep van het doek veegde tot het scheppen van een vrolijk en inhoudelijk kunstwerk in het theater enkele tientallen jaren later. Een plezierige en leerzame trip.

***
Nat door Joep Onderdelinden, regie: Bruun Kuijt, De Meerse Hoofddorp 19 november. Tournee