Hysterische jongens en meisjes in Grease


Geplaatst in Theaterrecensies op .
fotograaf Roy Beusker

fotograaf Roy Beusker

Grease door Stage Entertainment, tekst en muziek: Jim Jacobs en Warren Casey, vertaling: Allard Blom, regie en choreografie: Martin Michel. Theaters Tilburg 13 september. Tournee. musicals.nl

***

Grappig, dat zinnetje in het programmaboekje: ‘Op verzoek van het Nederlandse publiek komt Grease weer terug in het theater.’ Ik kan me die enquête of petitie niet meer herinneren, maar goed. Niet de meest originele zet van de producent, maar als het publiek er om vraagt… Bewezen succesnummers moeten risico’s in het producentenvak afdekken, dus Grease dient een hoger artistiek doel, zullen we maar zeggen. Grease is een typisch American highschool-verhaal: de jongens tegen en met de meisjes, een beetje zwanger, en stoer met een auto. Het draait om de ietwat tuttige Sandy, gespeeld door Vajèn van den Bosch, die al wat musicalervaring heeft en de nog wat onwennig acterende Tim Douwsma als haar bink Danny. Na wat lekkere jaren vijftig rock ’n roll liedjes – Greased lightnin’ loopt zowel muzikaal als choreografisch als een Mustang – krijgen ze elkaar. Grease moet een beetje hitsig en cartoonesk gespeeld worden, maar de piepjonge cast, met Mylène d’Anjou en Renée van Kooten als ervaren rustpunten, is met name voor de pauze ronduit hysterisch. Ook vocaal zit er geen rem op. Hopelessly devoted to you is eigenlijk een zwoel liefdesliedje, maar door de harde schelle stem van Vajèn van den Bosch klinkt het bijna als een dreigement. Als de blufferige Rizzo (Annefleur van den Berg) zingt, springt de stuc uit de muur. Deze Grease is de eerste Van den Ende/Verlinde show met Albert Verlinde aan de knoppen. Aan het redelijk bescheiden decor, dat heel charmant door de spelers heen en weer wordt geduwd, is zijn hand nog te herkennen. Als hij de regisseur nou ook tot wat terughoudendheid had gedwongen, was deze Grease beter te verteren geweest.