Suus zingt Toon door Suzan Seegers, piano: Marc-Peter van Dijk, regie: Frans Schraven. Theater Pepijn Den Haag 6 oktober. Tournee tot eind november.
***
Maurice Hermans, zoon van de in 2000 overleden cabaretier Toon Hermans, stelt zich doorgaans als een ware Cerberus op om het erfgoed van zijn vader te beschermen. Maar toen de Limburgse Suzan Seegers (net als Toon geboren in Sittard) twee seizoenen geleden in haar liedjesprogramma Suus een nummer van Toon in het Limburgs bracht, smolt Maurice en stelde het liedjesarchief van zijn vader voor Seegers open.
Dat bleek een absolute schatkist te zijn met vele liedtekstflarden, embryonale muziekjes, maar ook kant en klare onbekende nummers. Sommige al in een ver gevorderd stadium van arrangement, en andere zijn door Toon tijdens de wandelingen op de dictafoon even snel ingezongen, met het geknisper van het pad op de achtergrond.
En nu krijgen we dertien jaar na zijn dood naast een paar bekende nummers (De appels op de tafelsprei) een interessante verzameling ‘nieuwe’ liedjes van Hermans te horen in een klein, intiem, lief programma. Sommige teksten zouden door Hermans ongetwijfeld nog worden bijgevijld. Zo is het bijvoorbeeld raar om ‘vogels en dieren’ in één zin te noemen alsof het om totaal andere wezens gaat, en hier en daar wordt wat al te kwistig met stoplappen gestrooid.
Het is niet moeilijk om in het onbekende werk direct een ‘echte Toon’ te herkennen. Het ene deel bestaat uit de tamelijk vermoeiende, opgewekte liedjes waarin het leven, de kermis, de zon en de vogels worden bezongen. De andere liedjes zijn de intens hartstochtelijke liefdesliedjes die Toon heeft geschreven nadat zijn vrouw Rietje was overleden.
Het nummer Lente me (Ik zing je, ik refrein je/Ik sherry en ik kwijn je/Ik cello en ik vleugel je/Ik Rembrandt en ik Breugel je) werd Toon in 1993 op het podium in Alkmaar te machtig. Hij verdween in de coulissen om die avond niet meer terug te keren.
Ondanks haar natuurlijk-komische uitstraling en ietwat schelle stem (waarmee ze de harten stal als Kleine Eefje in de musical Urinetown) weet Seegers de warmte te leggen in die liefdesminiatuurtjes. De zwakke tussenteksten komen wat ongemakkelijk uit haar mond, maar als Toon-concert is het een aangename avond.