Een Gebaar. Amnesty International/VPRO www.vpro.nl
****
Als Open het Dorp (uit 1962 met Mies Bouwman) de moeder van de Nederlandse televisieliefdadigheidsacties is, dan is Een Gebaar op z’n minst het vrolijke neefje. Freek de Jonge, Kees van Kooten en Wim de Bie waren in 1983 de motor achter een tweedaagse benefiet in Carré voor Amnesty International. In de sfeer van de Engelse The Secret Policeman’s Ball (met de mannen van Monty Python, Rowan Atkinson en Eric Clapton) haalde het drietal voor het goede doel de absolute top van het alternatieve amusement in Nederland bij elkaar, waaronder Herman van Veen, Herman Brood, Willem Breuker Kollektief en Joop Visser. Heel speciaal was de medewerking van Doe Maar als dienend begeleidingsbandje. De razend populaire groep stond niet op het affiche omdat de organisatie bang was voor een zaal met hysterische meisjes. André Hazes, die toen nog niet door de linkse intelligentsia werd doodgeknuffeld, ontpopte zich als een ware bluesheld.
Van Kooten en De Jonge lezen aan het begin van de avond in existentialistisch zwart twee serieuze gedichten voor. Wim de Bie, als organisator Hank den Drijver (ook bekend van de actie Kleurentelevisies voor Turkse alcoholici), onderbreekt het tweetal: ‘Dat is natuurlijk heel erg, die gedichten, maar als we dit de hele avond krijgen, dan krijg je daar wel een kunstkop van.’ Vanaf dat moment is het een ontspannen, soms melige, maar zeker indrukwekkende geëngageerde vertoning, die terecht een kwart eeuw later op dvd is verschenen.