A la Longue. Uit liefde en respect. Sound of the Seas
****
Eind oktober zou Robert Long 65 jaar zijn geworden. Vorig jaar werd in het Rotterdamse Nieuwe Luxor Theater een herdenkingsconcert gegeven door artiesten die met Long hebben samengewerkt, zoals Simone Kleinsma, Rob de Nijs en Lenette van Dongen. Van dat concert zijn nu een dvd en cd verschenen. De composities van Long klinken op het eerste gehoor niet al te spectaculair, maar hij weet altijd net op tijd de monotonie te keren. Gerard Cox doet een prachtig hatelijke Jezus redt en Richard Groenendijk is een sterke opstandige/liefdevolle zoon in Vader op een fiets. Joke Bruijs kan een ietwat satanische opgewekte-zeurderige toon aanslaan, die het repertoire van Long het beste samenvat. Hopelijk vult zij nog een keer een hele Long-cd.
Pater Moeskroen: Komt van dat dak af. Pink Records
***
Op dit album eert de feestband Pater Moeskroen de vader van de Nederlandse rock ’n roll Peter Koelewijn, en slaat daarbij Kom van dat dak af over. Althans op cd, er is ook een tour. Maar Angeline (m’n blonde sexmachine), op een ware Status Quo-manier gespeeld is een goede vervanger. Bij Koelewijn denk je niet zo snel aan het melancholieke Eén minuut. Dat nummer wordt dan ook nog opgesmukt met een Keltische fluit en is folkachtig gearrangeerd. Toch komt Pater Moeskroen ermee weg, omdat de zes mannen duidelijk van het repertoire van Koelewijn houden. Koelewijn staat misschien niet bekend vanwege zijn gevoelige teksten, maar KL204 (Als ik God was), over een afscheid op Schiphol, met een lekker voortsnellende country-rock-melodie, kan de poëzietoets ruimschoots doorstaan.
Anna Davel: Raaisels, skepe en 1000 drome. SMD
***
De Zuidafrikaanse singer-songwriter-actrice Anna Davel behoort in haar geboorteland tot de top van de lichte jazz. Met haar muziek en teksten schurkt ze tegen de kleinkunst aan, een genre dat in Zuid Afrika beïnvloed is door Nederlandse cabaretiers/zangers als Herman van Veen en Stef Bos. Anna Davel brak door met het lied Viooltjes over huiselijk geweld. Haar vijfde album, met het aanstekelijke gipsy-openingsnummer As jou hart reg klop (waarvan ook een video-track is opgenomen), is wat feller en ritmischer dan haar vorige cd’s. Ook nu toont zij zich weer een onafhankelijke schrijfster, die afwisselend in het Engels en Afrikaans zingt. Haar jazzachtergrond lardeert alle muziekstijlen die zij inzet: country, rock, latin en lieflijke ballades. Toch is het zeker geen ratjetoe, want haar enigszins hese stem houdt alles mooi bij elkaar. Het Zuidafrikaanse landschap kruipt op subtiele wijze in veel van haar liedjes, die vaak als liefdesliedjes beginnen, maar dat voor de hand liggende thema na een paar coupletten ontstijgen.
Amanda Strydom: Kerse teen die donker. Zimbraz Records.
***
Amanda Strydom is een wat oudere uitgave van Anna Davel. De muziek schrijft zij meestal samen met Janine Neethling, haar vaste begeleidster op piano. Kerse teen die donker (kaarsen tegen de duisternis) slaat niet letterlijk op de vele stroomstoringen in Zuid Afrika, maar zijn troostnummers. Omdat het niet altijd naar wens gaat in de liefde, omdat niet iedereen ervan overtuigd is dat Zuid Afrika zich in de juiste richting ontwikkelt. De teksten van Strydom gaan dit keer echter voornamelijk over haar jeugd in de jaren zeventig en ze heeft ook twee covers opgenomen van liedjes die haar jonge jaren hebben bepaald: Me and Bobby McGee van Kris Kristoffersen en Rain van José Feliciano. Het is waarschijnlijk toeval dat het laatste nummer wat sfeer en opbouw betreft heel erg lijkt op As jou hart reg klop van Anna Davel.