Lieven Tavernier: Niet voorbij. LC Music.
8
De Vlamingen hebben een fijne traditie met introverte bard-muziek: een warme stem, een gitaar of luit en als het heel frivool wordt nog wat bescheiden blaasinstrumenten erbij. Maar de kern bestaat uit poëtische teksten, die nimmer door de muziek worden overvleugeld. Lieven Tavernier, muziekjournalist en schrijver die jarenlang zijn muzikale kunsten louter in vertrouwelijke huiselijke kring vertoonde, werd begin jaren negentig door Jan de Wilde de schijnwerpers ingeduwd, toen hij drie nummers van Tavernier gebruikte voor de cd Héhé. Geschrokken van al die belangstelling trok Tavernier zich weer snel terug, om daarna toch met grote tussenpozen een eigen album af te leveren.
De zanger-gitarist voegt de Amerikaanse folk van Woody Guthrie en Dylan aan de Vlaamse volksmuziek toe. Daardoor weet hij toch nog lucht te pompen in zware teksten over mislukte relaties en dodelijke ziektes. Het album draagt de sfeer van herfst en winter, de seizoenen waarin Tavernier in de studio zat, maar hij vermijdt de verstikkende neerslachtigheid.
De tijd dat je een album vanwege een artistiek hoogstaande hoes koopt ligt door het gepriegel op de kleine cd-hoesjes achter ons. Voor de aanschaf van Niet voorbij is de afbeelding van het schilderij Thé van Piet Pollet wel een extra reden. Het past perfect bij de stille muzikale wereld van Tavernier waarbij het vooral gaat om de personen die niet nadrukkelijk worden genoemd.

Maarten Peters: Bevroren tranen. B’hive records.
7
In de beeldentuin van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork staat het simpele, stijlvolle kunstwerk Bevroren tranen van Truus Menger. De inspiratiebron voor dit beeld was het gelijknamige lied van Maarten Peters, dat hij had geschreven na een ontmoeting met deze kunstenares en voormalig verzetsstrijdster uit de groep Hannie Schaft. Maarten Peters schrijft heel beeldend, zeker als hij emotioneel met het onderwerp verbonden is.
In 1999 schreef Peters De treinen hebben kleur voor de 4 mei herdenking in Westerbork. Ook in de jaren daarna leverde Peters een muzikale bijdrage aan de ceremonie, die nu op de cd Bevroren tranen zijn verzameld. Pronkstuk is de compositie Namen. Eerder dit jaar vormde het stuk voor piano (Co Vergouwen) en strijkkwartet (Gustav Klimt Kwartet) het muzikale decor bij het voorlezen van de 102.000 namen van Nederlandse joden en zigeuners die tijdens de 2e wereldoorlog in Duitse kampen zijn omgekomen.