Renee van Bavel: Totdat ik vergeet. Double Click Music.
***
Ze begon als ‘het meisje achter de piano’ op het Groninger Studenten Cabaretfestival. Daar zagen we Renee van Bavel toch vooral als kleinkunststudent van de Koningstheateracademie in Den Bosch met een krachtige persoonlijkheid. In haar theaterprogramma’s ontwikkelde Van Bavel zich steeds meer tot popzangeres. Haar composities (vaak met Daniël Debie) zijn simpel en stevig en doen het ook op het openluchtpodium uitstekend. Tussen de stampende nummers vlecht ze een paar ingetogen ballads. De teksten van Totdat ik vergeet gaan zonder uitzondering over de liefde. Ze ontstijgen meestal wel de clichés, maar borrelen toch ook niet over van spitsvondigheid. Bavel laat weten daar haar grootste inspiratiebron ‘al wat het hart raakt’ is. Maar het lijkt alsof haar hart op dit moment maar in één richting signalen opvangt en dat is een beetje saai.

Herman Pouderoyen: Niet in de winkel verkrijgbaar . www.hermanpouderoyen.nl
***
Het wordt dringen op het grensgebied van rock en kleinkunst. Aan de poort van het domein van Maarten van Roozendaal en Alex Roeka heeft zich een nieuwe bewoner gemeld: Herman Pouderoyen. Een deel van teksten is wat al te stoer en zou net iets meer diepgang kunnen gebruiken, zoals Goede Vriend, waarin een man zijn goede vriend bekent dat hij met zijn vrouw heeft geslapen. Dan komt hij nog niet aan het niveau van Roeka en Van Roozendaal. Maar Pouderoyen schrijft over het algemeen vitale teksten en heeft een paar originele ideeën, zoals een ode aan Emmanuelle/Sylvia Kristel. Pouderoyen heeft een onbevangen en behoorlijk optimistische blik op de wereld. De muziek past perfect bij deze montere houding. Zijn vroegere connectie met Flairck is te horen en door de accordeon van Onno Kuipers krijgt het hier en daar de aanstekelijke Tex-Mex-sound die we kennen van Rowwen Hèze.