Priscilla – fotograaf Paul Coltas

‘Rechts van mij staat de champagne klaar, links is er ijs, en achter mij de frisse buitenlucht.’

Een aantal bezoekers gaat gretig voor de derde optie die de portier van theater Carré de bezoekers in de pauze voorlegt. Even op adem komen na een verhitte eerste helft van Priscilla, Queen of the Desert: een uitzinnig discobal dat overkomt als een moderne uitvoering van de krankzinnige feestjes die Zonnekoning Lodewijk XIV in Versailles organiseerde.

De drag queen musical, gebaseerd op de film uit 1991, begon zijn zegetocht in 2006 in Sydney, de Australische Capitol of Drag, om vervolgens via Londen de rest van de wereld op de knieën te krijgen. Twee travestieten en een transseksueel maken een busreis door Australië: een jonge fladderaar die constant vuil spuit, een oudere classy lady die haar beste jaren achter de rug heeft en Mitzi, een twijfelaar die zijn ex vrouw en zoontje gaat opzoeken. Jason Donovan, de Mitzi-ster uit de Londense productie, is ook meegekomen naar Amsterdam waar Priscilla tot 23 november voor onrust zal zorgen.

De premièreshow deze week begon eigenlijk al ver voor aanvang in de foyer waar Tiffanie Deelight, uitgeroepen tot Miss Travestie Holland 2015, en haar voorgangster uit 2014 in vol ornaat als trotse pauwen paradeerden. Voelden ze geen vervelende concurrentie van al die andere fraai opgebouwde dames, zoals Jennifer Hopelezz, die met haar looks een voorbeeld lijkt te zijn geweest voor de Oostenrijkse Songfestivaldiva Conchita Wurst. Tiffanie Deelight: ‘Schat, er is maar één Miss Holland.’

De show heeft twee vrolijke Nederlandse tintjes. Venus van Shocking Blue krijgt een lekkere disco behandeling, en voor Carré is een van de vele beledigingskannonades (‘Ja hoor, anders zijn we geen echte vrouwen.’) aangepast: ‘Jouw voorhuid is zo groot dat hij om een stroopwafel past.’

Op de kleurrijke afterparty beantwoordt Jason Donovan snel een paar vragen voordat hij wegglipt. Nee hoor, hij heeft absoluut geen behoefte om in drag door Amsterdam te lopen. ‘Ik ben acteur, vijf keer per week in die kleding lijkt me meer dan genoeg. Zo’n sociaal experiment laat ik liever aan anderen over. Maar dat neemt niet weg dat ik op het podium wel degelijk een boodschap van gelijkheid en tolerantie wil uitdragen. Dat zit vooral in het nummer We belong. We proppen het niemand door de strot maar het zit er wel in.’

Ook Frank Sanders, artistiek directeur van de Akademie voor Musicaltheater en samen met Barrie Stevens te zien in de travestie-voorstelling The Rozettes, heeft oog voor de tweede laag.’ Mijn studenten moeten deze voorstelling zeker zien, niet alleen vanwege de honderden bijzondere kostuums, maar ook om te ervaren dat een goede acteur niet bang hoeft te zijn voor grote emoties. Het is knap dat ondanks de beperkte tekst wel degelijk karakters opgebouwd worden, die verder worden uitgewerkt in de liedjes. Priscilla is meer dan een feestje. Ik kreeg toch een schok door de tekst Fuck off Faggots, die de dorpelingen in de woestijn op de bus hadden gekladderd.’ 

Priscilla, Queen of the Desert, tot 23 november in Koninklijk Theater Amsterdam. priscillathemusical.nl