Viggo Waas
De Meestervoorspeller
Regie: Ruut Weissman
Theater Bellevue Amsterdam 9-12-2019
Tournee: https://www.bostheaterproducties.nl

foto: Danielle Kwaaitaal

NUHR/Niet Uit Het Raam is niet meer. Dat is verrekte jammer, want cabaretgezelschappen met meer dan twee spelers komen helaas nauwelijks voor, en echt goede cabaretgroepen zijn net zo zeldzaam als een parel in een gekweekte oester. De NUHR-mannen staan er nu alleen voor. Viggo Waas trapt af met een sterk programma.
Tussen de NUHR-programma’s door hebben Joep van Deudekom, Peter Heerschop en Viggo Waas de afgelopen jaren al allerlei activiteiten verkend. Zo kwamen we ze tegen als tv-presentator, quizmaster, (radio)columnist, acteur, dagvoorzitter, zanger in een bandje, en Peter Heerschop verkende het theater ook al eens als solist. Maar telkens kwamen ze weer terug in de schoot van het vriendenclubje dat vanaf de tweede plek op Cameretten in 1987 vrijwel alleen maar topprestaties heeft geleverd.
De laatste twee NUHR-programma’s kunnen als een fraai tweeluik worden gezien. In Draai het eens om (de zeer terechte winnaar van de Poelifinario 2016) vertelden de mannen elkaar flink de waarheid, zonder zichzelf te sparen, en in Alle 30 NUHR werd nog eens ontspannen teruggeblikt op hun gouden jaren. Daarna was het klaar, en vooral Viggo Waas leek het daar heel moeilijk mee te hebben. Hij heeft het over het zuur van de faalangst, dwangneurose en bijgeloof. Nee, het ging even niet zo best met de stoere adonis van de groep.
In De Meestervoorspeller zegt hij dat wat je je niet kunt voorstellen ook niet te voorspellen valt. Dat ging op voor zijn joodse grootvader die nooit kon inzien dat de tweede wereldoorlog zo rampzalig zou uitpakken voor het joodse volk. En op microniveau kon Waas zich niet voorstellen dat NUHR ooit uit elkaar zou vallen. Ook de dood van zijn moeder, met wie hij een buitengewoon hechte band had, was iets onvoorstelbaars voor hem, maar ook dat bleek niet te kloppen. Die twee klappen troffen Waas ongeveer gelijktijdig en vormen nu de basis voor zijn debuutsolo.
Zo’n fundament zou kunnen leiden tot een lamentabel programma vol zelfmedelijden, maar daarvoor is Waas toch te veel gehard door het constante vriendengevecht vol zelfspot met NUHR. We zien Waas in de kelder van zijn huis, waar hij naartoe moest vluchten omdat een foute voorspelling van hem veel mensen in financiële en psychische problemen heeft gebracht. Hij bevindt zich in die kelder in dezelfde situatie als zijn familie tijdens de oorlog, ook al wil hij zijn misère zeker niet in dezelfde categorie plaatsen. En er blijkt een uitweg te zijn, en daarvoor hoeft niet op de Amerikaanse bevrijder te worden gewacht.
De manier waarop hij zijn woonbuurt in de Amsterdamse Watergraafsmeer demografisch ontleedt, zou zo in een NUHR programma passen. Ook als hij het meegaande publiek weet mee te zuigen in totaal foute, fascistoïde meezingers, komt hij op het terrein van NUHR, maar dat maakt De Meestervoorspeller, dat strak geregisseerd is door Ruut Weissman, nog geen homeopathische NUHR-voorstelling. Het is niet zo venijnig, niet zo scherp en er valt ook minder te lachen, maar de persoonlijke, mild ironische inslag compenseert dat allemaal. Zeker het verhaal over het PSA-onderzoek naar prostaatkanker en het gevoelige en zeer geestige verhaal over het uitstrooien van de as van zijn overleden moeder maken het een echt en geslaagd Waas-programma.
Waas kan jongensachtig innemend en overtuigend vertellen. Als we ooit nog eens Viens pleurer au creux de mon épaule van Charles Aznavour op de radio horen langskomen, kunnen we nog maar één ding denken: Rotzak, dat heb je gejat van de vader van Viggo Waas.