A la Longue. Uit liefde en respect. Sound of the Seas****Eind oktober zou Robert Long 65 jaar zijn geworden. Vorig jaar werd in het Rotterdamse Nieuwe Luxor Theater een herdenkingsconcert gegeven door artiesten die met Long hebben samengewerkt, zoals Simone Kleinsma, Rob de Nijs en Lenette van Dongen. Van dat concert zijn nu een dvd en cd verschenen. De composities van Long klinken op het eerste gehoor niet al te spectaculair, maar hij weet altijd net op tijd de monotonie te keren. Gerard Cox doet een prachtig hatelijke Jezus redt en Richard Groenendijk is een sterke opstandige/liefdevolle zoon in Vader Lees verder…

Eet u een plakkie koek, madame. Een plakkie koek, een boterham. Eet u een zakkie drop, monsieur. Eet u de boel maar op, monsieur.Het is misschien geen poëzie van het allerhoogste niveau, maar een lekker kinderversje is het wel. Het wordt echter een heel leuk Toon Hermans kolderliedje als het een Franse toon krijgt: Et tu un plat qui couc, madame. Un plat qui couc, un beauté ram. Et tu un ca qui drop, monsieur. Et tu de boule ma rop, monsieur.Toon Hermans kwam in zijn tweede onemanshow in 1958 voor het eerst op de proppen met deze ‘flauwekulliedjes’, zoals Lees verder…

Als een recensent wil aangeven dat een zanger/tekstdichter veel passie, venijn en intelligentie in zijn teksten en muziek stopt, dan komt hij al snel aan met de Brel-vergelijking. Het is soms een beetje armoedig, maar Brel is natuurlijk op dat terrein hét ijkpunt. Ook bij de in Nederland geboren Vlaming Raymond van het Groenewoud ligt die vergelijking voor de hand, waarbij het oeuvre van Van het Groenewoud aanzienlijk groter is dan dat van Brel en nog steeds groeit. Dat is de reden waarom acht jaar na het verschijnen van Je veux de l’amour een nieuwe, met veertig teksten uitgebreide verzamelbundel Lees verder…

Met opgezwollen borst van trots staat cabaretier André Manuel achter een batterij microfoons. Achter hem hangt een gescheurde Nederlandse vlag. Hij meldt het Nederlandse volk dat ook hij nu eindelijk een doodsbedreiging aan zijn broek heeft. Hij telt dus nu ook mee in de wereld van de belangrijke mensen. Aangezien hij slechts in kleine zalen optreedt, zijn hem maar vier mannen van een balletvereniging toegewezen als permanente bewaking, maar dat maakt hem niet minder opgetogen. Hij kan nu eindelijk zijn zoontje van acht recht in de ogen kijken. Hij wordt bedreigd, dus hij bestaat.Op deze persconferentie van een uur en Lees verder…