Voort! door Alex Roeka, De Kleine Komedie Amsterdam 26 oktober. Tournee tot eind april. grunfeld.nl

****

Een sabbatical om te rusten en te tanken en dan weer fris het podium op. Van die positieve rust kwam bij Alex Roeka helemaal niets terecht. Passief, drinken, geen gevoel van eigenwaarde, geen ambitie en geen publiek: ‘Ik had voor mijn eigen leugens geen kopers meer.’

Een bezoek aan de psychiater (echt of denkbeeldig, maakt niet uit) bracht hem eerder dan gepland tot het schrijven van donkere liedjes waar hij al sinds zijn debuut in 1996 het patent op heeft. Toch heeft die mislukte sabbatical een vruchtbare uitwerking gehad. Roeka had in het verleden nog wel eens de neiging om zijn rauwe romantische idioom iets te dik aan te zetten, waardoor hij een karikatuur dreigde te maken van de man die tot diep in de nacht in de havens de kroegen afstroopt, naar de hoeren gaat en de ene na de andere liefdesklap te verwerken krijgt. In Voort!, dat in feite een heldere ode aan het leven is, ook al is het leven op zich een tamelijk zinloze aangelegenheid, tempert hij zijn woordkeuze zodat de luisteraar in vrijwel alles kan meegaan. Jammer is het daarom hij dat aan het eind van zijn iets te lange concert toch weer twee obligate drankliederen heeft gestopt.

Roeka – in alle opzichten schatplichtig aan Bob Dylan, Tom Waits en Leonard Cohen – verpakt zijn warme poëzie in simpele melodieën met standaard akkoordenschema’s. Zijn liedjes overstijgen echter de saaie eenvoud door de toevoegingen van multi-instrumentalist Reyer Zwart, zoals een minimalistische toetsaanslag in het verpletterend mooie Nog altijd samen over een verloren liefde die toch maar niet voorbij gaat. Zelfs nog indringender is het lied, waarin de zoon zich na vele jaren weer verzoent met zijn moeder. Roeka heeft zichzelf overtroffen.