Fun Home
Door OpusOne en Internationaal Theater Amsterdam
Gezien 25 juli ITA
Nog te zien Aldaar t/m 4 augustus

foto Neeltje Knaap

Een totaal verscheurd en verknipt gezin. Voor de buitenwereld ziet het er allemaal keurig uit. Vader en moeder geven les op een middelbare school, vader steekt veel tijd in de restauratie van hun historische pand, en daarnaast runnen ze een uitvaartcentrum, een Funeral Home. Als je het afkort tot Fun Home wordt de ernst nog wat gerelativeerd. Er lopen drie vrolijke kinderen rond, die een reclamefilmpje maken voor het bedrijfje van hun ouders met een muziekje erbij dat zou passen in het repertoire van The Jackson 5.
Maar verder: vader legt het aan met de jongen die in de tuin helpt, een van zijn leerlingen en eigenlijk elke jongeman die in zijn schootsveld komt. Moeder weet het al vanaf het begin van het huwelijk, maar ja, ze wonen in een klein Amerikaans plattelandsstadje, dus dan houdt ze de schone schijn maar op, ook al gaat ze er kapot aan. En de oudste dochter draagt liever een broek dan een jurk en raakt opgewonden van de stoere vrouw in een café met een mannelijke sleutelbos aan haar riem.
De afloop van dit familiedrama, dat zich onder de oppervlakte afspeelt, wordt door de dochter kort samengevat: vader pleegt zelfmoord en dochter wordt lesbische striptekenaar.
Die lesbische tekenaar is Alison Bechdel, die haar verwarrende jeugd heeft vastgelegd in een graphic novel. Scriptschrijver/tekstdichter Lisa Kron en componist Jeanine Tesori pikten het stripboek op en in 2013 ging Fun Home off Broadway in première. Twee jaar later was Broadway aan de beurt en daar oogstte de musical meerdere Tony Awards, onder meer als Best Musical.
Maarten Voogel, artistiek leider van OpusOne, die als producent een aantal fraaie kleinschalige geëngageerde musicals naar Nederland heeft gehaald, waaronder The Color Purple, heeft Fun Home in het culturele programma van Pride Amsterdam geschoven. Dat is een mooi podium voor een prachtige musical, scherp vertaald en geregisseerd door Koen van Dijk.
We zien Alison als volwassen vrouw die van achter haar tekentafel flarden uit haar jeugd bij elkaar schraapt voor haar stripboek. Hoe zij als jong meisje haar vader moest helpen bij het afleggen van een lijk, hoe zij als student haar ouders op de hoogte bracht van haar geaardheid en maar niet tot een behoorlijk gesprek met haar vader kon komen. Ad Knippels weet zijn tegenstrijdige karakterkanten (lief, zorgzaam, onredelijk, opvliegerig, seksueel in de knoop) vlekkeloos neer te zetten.
Renée van Wegberg speelt de rol van tekenaar nuchter en ironisch en schittert in de onlogisch dartele, maar daardoor spannende muziek van Tesori. Dat geldt ook voor Lotta Pillitu, een ster in wording, die de jongste versie van Alison speelt. Haar onbevangenheid is ontwapenend en ze lijkt weinig moeite te hebben met de lastige muziek. Dominique de Bont zorgt als student-Alison voor de meest indringende scenes als zij thuiskomt met haar vriendin. Moeder (Marjolein Keuning) gooit dan in een beklemmende monoloog al haar huwelijksfrustraties eruit en vader weet zich tijdens een autoritje met zijn dochter geen raad met het idee dat ze allebei wel heel erg op elkaar lijken.
In anderhalf uur wordt een karrevracht aan emoties en kronkelende melodieën over je heen gestort, waardoor je tollend, maar intens tevreden de zaal verlaat.

foto Neeltje Knaap