Nog voordat er ook maar één noot gezongen of één woord gesproken was op de premièrevoorstelling van The Sound of Music verspreidde de producent al het persbericht over de galapremière met de zinnen: ‘Wieneke Remmers overtuigde vanaf haar eerste noot als gouvernante Maria Rainer uit het nonnenklooster. Ze zwierde op blote voeten door het weidse alpendecor alsof ze in Oostenrijk geboren is. De zeven kinderen Von Trapp stalen de harten van het publiek.’
Aan zelfvertrouwen geen gebrek bij V&V van producenten Roel Vente en Albert Verlinde, die in de Efteling een ideaal open einde-theater hebben gevonden. Het zelfvertrouwen krijgt wel enigszins arrogante trekjes, maar op deze Sound of Music, waarvoor alle hoeken van de zaal worden gebruikt, is bijzonder weinig aan te merken: een prima cast (ook al kunnen de kinderen, zoals zo vaak, beter zingen dan acteren), komische accenten in de tekst, tegen een indrukwekkend (maar niet al megalomaan) decor.
De musical (en film met Julie Andrews) is losjes gebaseerd op de biografie van Maria Von Trapp die met haar hele zingende gezin vanuit Oostenrijk in Amerika terecht is gekomen. Het meesterwerk van Rodgers & Hammerstein uit 1959, rust op drie pijlers: de zoete liefdesgeschiedenis van de stugge kapitein Von Trapp en Maria, die te wild is voor een leven in het klooster; de aandoenlijke zeven kinderen van Von Trapp die smelten in de handen van hun nieuwe gouvernante en ook nog lief kunnen zingen; het onheil door de aansluiting van Oostenrijk bij het nazistische Duitsland in 1938.
Terwijl in veel andere producties van The Sound of Music het politieke aspect een beetje wordt weggemoffeld, krijgt de ideologische lading in deze versie het juiste gewicht door de standvastige Von Trapp en de heil-Hitler-meelopers uit zijn omgeving scherper tegenover elkaar te plaatsen. Rein Kolpa, met zijn operaverleden en musicalliefde, is een ideale Von Trapp, die het goed afgaat om de strenge vader te zijn en de breekbare man op zoek naar liefde na het overlijden van zijn vrouw.
Vertaler Allard Blom heeft de boel behoorlijk opgefrist. Hij laat een non zeggen dat Maria ‘zo roekeloos als de pest’ is en hij verbindt de noot mi met Chinese noodles. Regisseur John Yost heeft heel slim wat ironie onder de tekst weten te schuiven, onder meer geholpen door het onderkoelde komische talent van Ellis van Laarhoven, die tevergeefs probeert de weduwnaar aan de haak te slaan.
De bekende krakers uit de voorstelling, zoals Do-re-mi, door Maria en de kinderen, zitten er geheid in. Maar het muzikale hoogtepunt is het weemoedige Climb every mountain (Bergen of dalen) door Moeder Overste. De stem van Jackie van Oppen gaat dwars door het ruggenmerg.
De voorstelling valt of staat met de kwaliteit van Maria, die zo vaak naar het sentimentele afglijdt. Wieneke Remmers, een van de finalisten in ‘Op zoek naar Evita’ is springerig, fris en pittig in haar spel en zang. Haar stem heeft nog iets meisjesachtigs behouden, waardoor niet alleen de kapitein en zijn zeven kinderen voor haar vallen.
****
The Sound of Music door V&V Entertainment en Efteling Theaterproducties, muziek: Richard Rogers, tekst: Oscar Hammerstein, muzikale leiding: Ad van Dijk, vertaling: Allard Blom, regie en choreografie: John Yost. Theater de Efteling, Kaatsheuvel 28 september.