Op de Wikipedia ‘Lijst van bekende Friezen’ staan naast veel politici, sporters, schrijvers en schilders slechts twee cabaretiers: Jan Jaap van der Wal en de in Pingjum geboren Rients Gratama. Daar leeft er nu nog maar één van, want eergisteren is Rients Gratama op 85-jarige leeftijd overleden. Gratama speelde vanaf 1957 Friestalige cabaretprogramma’s: eerst in het ensemble van Tetman de Vries en vanaf 1963 met zijn eigen Fries Cabaretgezelschap. Wim Sonneveld zag Gratama in 1967 optreden en stimuleerde hem een Nederlandstalige show te schrijven. Een jaar later ging Vingertjes in de pap in première. De onzekere tekstschrijver riep voor zijn Lees verder…

In zijn bureaula ligt een vel papier waarop Pieter van Empelen (Jutphaas, 1943) zijn ‘levensopdracht’ heeft geschreven: ‘Het mooiste werk moet nog gemaakt worden.’ Hij haalde het uit de la ter inspiratie wanneer theatergroepen, waarvan de voorstelling dreigde vast te lopen, weifelende cabaretiers, overheidsinstellingen of bedrijven in nood bij hem aanklopten. Het papier kan vanaf nu in de la blijven liggen. Gisteren werd bekend gemaakt dat pianist, componist, tekstschrijver, regisseur, adviseur en museumreorganisator Pieter van Empelen zondag is overleden. Bij cabaretliefhebbers is Van Empelen, die zijn studie elektrotechniek verruilde voor muziek, vooral bekend als de pianist/componist van cabaretgroep Don Quishocking. Lees verder…

In 1988 begint cabaretier Henk Elsink (Enschede 1935) met veel tegenzin aan de voorbereidingen van een nieuw programma, dat hem weer vijf maanden van het jaar naar ‘Herejezusveen en Bommelsdijk’ zal brengen. Hij maakt dat programma niet, maar vertrekt naar het Spaanse eiland Mallorca waar hij zich met zijn gezin vestigt. Daar begint Elsink een nieuwe carrière als thrillerschrijver onder de naam Elsinck. In 2005 keert hij terug naar Nederland. In datzelfde jaar wordt een dvd-set uitgebracht met verzameld cabaretwerk. De laatste jaren leed Elsink aan de ziekte van Alzheimer. Afgelopen vrijdag is hij in een verzorgingshuis in Amersfoort overleden. Lees verder…

  Haar grootste angst was te sterven op weg naar Winschoten. Er moest toch meer uit het leven te halen zijn dan snelwegen die naar theaterkleedkamers leiden. Daarom had Adèle Bloemendaal (in 1933 in Amsterdam als Adèle Hameetman geboren) altijd haar paspoort bij zich om zo snel mogelijk op Schiphol te kunnen zijn. Zij had sowieso geen zin om dood te gaan, waar dan ook, want ‘dat heb ik niet besteld.’ Sterven op weg naar Winschoten is haar bespaard gebleven, maar de permanente strijd tegen de tijd en het verval heeft zij uiteindelijk toch verloren. Op zondag 22 januari 2017 Lees verder…