Travestieten en transseksuelen mijmeren over hun levenspijn Zes oudere mannen, strak in het maatpak, kijken de zaal in. Op het eerste gezicht zien ze er zelfverzekerd uit, maar in de ogen sluimert ook tristesse. Naast die oudere mannen staan een jonge god en de diva, de duidelijke leidster van het gezelschap.‘Daar staan op het eerste gezicht grijze muizen,’ oordeelt Alain Platel (Gent, 1956), choreograaf van de voorstelling Gardenia, over een aantal oudere travestie-artiesten. Maar die grijze muizen hebben een opmerkelijk levensverhaal, dat er langzaam maar zeker uitrolt. De degelijke kleding wordt uitgetrokken en de mannen transformeren in de vrouwen die Lees verder…

Amerikaanse country-zangeres Alison Krauss na drie jaar weer in Nederland Laten we haar maar gewoon de Amerikaanse Ilse de Lange noemen. Ofschoon Amerikanen de zaak natuurlijk liever om zullen draaien en de Country-Nachtegaal van Almelo als een Nederlandse Alison Krauss zullen aanduiden. En natuurlijk dringen zich ook namen op als Emmylou Harris en zelfs Dolly Parton.De vergelijking tussen Krauss en De Lange is niet het resultaat van journalistieke gemakzucht. De overeenkomsten zijn treffend. Beide zangeressen zijn een verademing voor een journalist om te interviewen: open, eerlijk en spontaan. En ze zijn ook heel plezierig nuchter, met beide benen op de Lees verder…

Voor Secretia hadden de jonge filmproducenten direct Katja Schuurman in gedachten. Een strenge dame, die de President helpt om lelijke kinderen uit het straatbeeld te verwijderen. Toen Schuurman over de streep was volgden in een positieve dominoreeks Tooske Ragas, Roelant Fernhout en Theo Maassen. Er is een minirol voor de cabaretier als zichzelf. Hij wordt opgepakt omdat hij ongewenste grappen over de President maakt. Een topcast dus, met een budget waarmee alleen het parkeergeld en veertien cent per kilometer van huis naar de set aan de sterren kon worden betaald.Wim Boven en Casper Eskes, de buitengewoon enthousiaste producenten van deze Lees verder…

Peter Rijsewijk van impresariaat PUUree, die een aantal cabaretiers van Surinaamse afkomst vertegenwoordigt, krijgt het met enige regelmaat van theaters te horen: ‘Tsja, we hebben er al een dit seizoen, dus sorry.’En daarmee wordt dan bedoeld dat het theater al een donkere cabaretier heeft geboekt en dat twee toch wel erg veel van het goede is. Dus is Murth Mossel misschien volgend jaar aan de beurt.Rijsewijk reageert dan meestal gepikeerd met de vraag hoeveel blanke jongens er al voor het komend seizoen geboekt staan. ‘Alsof ze niet het verschil zien tussen Murth Mossel, die alleen maar inhoud wil verspreiden, de Lees verder…