Theaterreportages/interviews

GELE DUIKMASJIEN IN CARRÉ


Geplaatst in Theaterreportages/interviews op . Gepubliceerd in: De Krant van Carré‚ nr 2 maart 2012

Dertig jaar na de hit Counting Sheep viert Jan Rot feest met bevriende collega’s ‘Ja, dat doe ik ooit wel in de Grote Jan Rot Show’ mompelt hij al jaren als iemand vraagt wanneer hij weer eens dit of dat ouwe nummer gaat doen. Rot is niet iemand die op gouwe ouwe teert. Altijd in de weer om hits uit de popcatalogus of klassieke liederen van Bach of Mahler te vertalen, nieuwe nummers op te nemen, columns te schrijven of in een musical te spelen.Dertig jaar nadat Counting Sheep een hit werd heeft hij een mooie aanleiding gevonden om zo’n Lees verder…

La Grande Dame de la chanson Néerlandaise


Geplaatst in Theaterreportages/interviews op . Gepubliceerd in: Septentrion (Vlaanderen)

Ne me quitte pas. Of: If you go away, Moenie weggaan nie, Beni birakma, No me dejes no, Nie opuszczaj mnie, Bitte geh’ nicht fort. En dit lijstje kan nog veel langer worden gemaakt, want niet alleen Jacques Brel smeekte zijn geliefde in het Frans om hem niet te verlaten, er zijn ook Engelstalige, Zuid Afrikaanse, Turkse, Spaanse, Poolse, Duitstalige en nog vele anderstalige vocalisten die deze smeekbede hebben gezongen. Liesbeth List (Bandoeng, Nederlands-Indië, 1941) zong de Nederlandse vertaling in de jaren zestig en het kwam hoorbaar uit de grond van haar hart: Laat me niet alleen! Nu als, 70-jarige Lees verder…

In de ban van Shaffy, Brel en Piaf


Geplaatst in Theaterreportages/interviews op . Gepubliceerd in: Ons Erfdeel (Vlaanderen)

Ze was een jaar oud toen de Nederlanders in Indië (het huidige Indonesië) in Jappenkampen terecht kwamen. De kampervaringen hebben haar moeder apathisch gemaakt. Na de oorlog pleegde zij zelfmoord. Haar vader, die in de mijnen bij Tokio moest werken, is na de oorlog hertrouwd, maar de relatie tussen dochter Elly en haar stiefmoeder was zeer slecht. Ze was zeer ongewenst en werd regelmatig geslagen en met een scheermesje bewerkt. Het meisje werd naar een weeshuis gestuurd en daarna naar betaalde ouders in Alkmaar, om uiteindelijk als zevenjarige te worden weggegeven aan een echtpaar op het Waddeneiland Vlieland, dat geen Lees verder…

Bram van der Vlugt doet nog mee


Geplaatst in Theaterreportages/interviews op . Gepubliceerd in: Diverse regionale dagbladen

‘Het is maar een stukkie.’ Dat ‘stukkie’ is Emma’s feest, geschreven door Flip Broekman, en ‘ik’ is Bram van der Vlugt (Den Haag, 1934) die naast Ingeborg Elzevier de hoofdrol speelt in dat ‘stukkie.’ Het is niet dat Van der Vlugt de kwaliteit van de tekst van Broekman onderuit wil halen aan het eind van het gesprek in de foyer van Podium Mozaïek in Amsterdam, maar de acteur is nou eenmaal niet iemand van de grote gebaren en de superlatieven. Na een dag hard repeteren is het tijd voor een oude jenever en niet te veel overdreven aanprijzingen. En ach, Lees verder…