Heel veel televisiekijkers zien in Piet Römer in de eerste plaats de bedaarde Amsterdamse politie-inspecteur De Cock (met C-o-c-k), die in de rosse buurt steevast zijn geniale inval krijgt om de zaak op te lossen. De serie (1995-2006) trekt tweeënhalf miljoen kijkers, en Bekende Nederlanders willen dolgraag een keer het lijk zijn in een Baantjer-aflevering. Voor de wat oudere kijker is hij ook de kroegbaas Kootje de Beer in de (originele) serie ’t Schaep met de vijf Pooten (1969), waarin hij samen met Adèle Bloemendaal en Leen Jongewaard de mensen op het hart drukt dat we op de wereld zijn Lees verder…

In 2011 was Guido Belcanto de openingsact op Noorderslag in het Noord-Nederlandse Groningen. Dat is een jaarlijks festival dat als een etalage geldt voor groepen die als een grote belofte voor de toekomst worden gezien. Guido Belcanto is dan 57 jaar en treedt al ongeveer vijfendertig jaar op. In datzelfde magische jaar 2011 tekent De Koning van het Vlaamse Levenslied – op voordracht van de Nederlandse Belcanto-fan Lucky Fonz III (een vriendelijke kruising van Donovan en Loudon Wainwright III) – een contract bij het Nederlandse platenlabel TopNotch, de thuisbasis van Nederlandse hiphoppers als De Jeugd van Tegenwoordig en The Opposites. Lees verder…

Noord Korea en de Verenigde Staten kunnen het op hoog niveau niet echt goed met elkaar vinden, maar in de artiestenfoyer van Carré staan circusartiesten uit beide landen doorgaans met elkaar te tafeltennissen. Misschien komt het nog wel goed met de vrede op aarde. En dat allemaal rond kerstmis in Carré. Producent Henk van der Meijden (Den Haag, 1937), die dit jaar voor de zevenentwintigste keer het Wereldkerstcircus naar Carré brengt, gelooft heilig in de kracht van cultuur om politieke muren te slechten. En daarbij biedt de drukte rond het Wereldkerstcircus ook nog een praktisch persoonlijk voordeel. ‘Mijn vrouw Monica Lees verder…

Zestien miljoen irritante sukkels, die zich koning wanen en bij elk wissewasje dreigend en aanmatigend roepen: ‘Weet je wel wie ik ben?’ Claudia de Breij heeft geen hoge dunk van haar landgenoten, die ‘te laagschedelig’ zijn om lange termijn problemen op te lossen. Is De Breij dan de grote verzetsheld, die samen met doortastende medekrijgers de toekomst voor het nageslacht veilig stelt? Niet echt. Met een stevige dosis zelfspot erkent zij dat zij ook niet veel meer doet dan ‘nou, nou, nou’ sputteren op een feestje. Hebben wij dan te maken met een zwaar depressieve vrouw die geen sprankje licht Lees verder…