In 1980 kwamen ze elkaar voor de eerste keer tegen. In café De Klomp in de Jordaan werd een talentenjacht gehouden. Tante Truus had voor die gelegenheid voor haar neefje een fel rood Harry (Drukwerk) Slinger-petje gebreid. De tienjarige Danny de Munk deed een stukje Hazes en natuurlijk zong hij dat iemand tegen hem had gelogen. Die avond zat Henk Poort, die in allerlei bandjes speelde, achter het drumstel.Maar het echte verhaal van de vriendschap begint met Les Misérables in 1991, waarin zij beiden een rol speelden aan de goede kant van de revolutie. Twintig jaar later halen ze samen Lees verder…

In een mum van tijd hebben Herman van Veen en zijn muzikanten er een puinhoop van gemaakt. Eerst daalt een regen van papiersnippers neer, dan rolt een lading ballen over het podium. In de loop van de avond komen daar nog een koffer met pingpongballetjes, een verzameling hoeden, en een stortvloed aan plastic bekertjes bij. De chaos wordt gadegeslagen door een legertje naakte etalagepoppen. Ze staan er stoïcijns bij. Ze verbazen zich niet eens meer over de vrolijke waanzin die zich voor hun neus afspeelt.Van Veen laveert tussen de blijmakende anarchistische rommel door en haalt herinneringen op aan zijn ouders, Lees verder…

‘Ik ben een racist.’ Het komt wat vreemd over uit de mond van Pieter-Dirk Uys (1945, Kaapstad), de meest uitgesproken blanke cabaretier in Zuid Afrika ten tijde van de Apartheid. In programma’s als Adapt or Dye, Total Onslaught, en One Man One Volt spijkerde hij Apartheidsleiders als Hendrik Verwoerd en P.W. Botha met harde grappen aan het kruis. Hij noemt zichzelf een racist, omdat hij geboren en getogen is in een land waar racisme de gewoonste zaak van de wereld was. Ongelijkheid werd vijfenveertig jaar van zijn leven gesanctioneerd door de wet. Dat kun je niet van je afschudden. Toen Lees verder…

Eigenlijk was schrijver/regisseur Ger Thijs voor zijn nieuwe toneelstuk Vincent en Theo op zoek naar twee acterende broers voor de rollen van Vincent en Theo van Gogh. Toen hij geen geschikt broederpaar kon vinden voor de schilder en de kunsthandelaar, die zijn sappelende oudere broer financieel heeft ondersteund, koos hij voor twee acteurs die wel heel dicht tegen zijn ideale koppel aanzitten: Hajo Bruins (Steenwijk, 1959) en Hein van der Heijden (Heerlen, 1958). Bruins (Vincent) en Van der Heijden (Theo) zijn generatiegenoten, allebei de provincie ontvlucht om naar de Arnhemse Toneelschool te gaan, samen stukken geschreven en gespeeld, ruzie gemaakt Lees verder…