In vrijwel alle interviews die Conny Stuart heeft gegeven, benadrukte zij dat zij liever oud werd dan jong en mooi te sterven. Haar verzoek is ingewilligd. Conny Stuart, geboren in Wijhe als Cornelia van Meygaard is op 96-jarige leeftijd overleden.In 1988 zette ze met haar rol in het toneelstuk Schommelzang van Samuel Becket tamelijk abrupt een punt achter haar carrière. ‘Al dat gedans en gedraaf, ik vond het mooi geweest.’ Na enige aandrang heeft zij meegewerkt aan haar biografie Uitverkoren en de mooie verzamel-cd Portret, maar verder heeft de buitenwereld vrijwel niets meer van haar vernomen. Geen officieel afscheid, nooit Lees verder…

Een beter moment was werkelijk niet denkbaar. Juist nu het M-Lab naarstig op zoek is naar nieuwe geldbronnen, heeft de Kring van Nederlandse Theatercritici (KNT) de Prijs van de Kritiek 2010 toegekend aan het theater in Amsterdam-Noord. Koen van Dijk, artistiek leider van het Muziek-Laboratorium, de proeftuin voor nieuw en onbekend muziektheater, is niet alleen vereerd door deze blijk van erkenning van de theaterrecensenten, maar kan zich nu ook nauwelijks voorstellen dat de diverse kunstfondsen waar hij de komende tijd moet aankloppen, de hand op de portemonnee houden.De financiële ondersteuning door de VandenEnde Foundation loopt eind van dit jaar af. Lees verder…

Feyenoord-suppoost Crooswijk is dood. Net als de beste klant van Meneer Jamin, die vooral gek was op de koekjes en de roompudding, en de Italiaanse ijssalonhouder uit de comedy serie Cassata. Maar ook de wereldvreemde, pompeuze Don Adriano de Armado uit Shakespeare’s Love’s Labour’s Lost en de vrome veldprediker uit Oh, wat een heerlijke oorlog. Met andere woorden: acteur Ton van Duinhoven (Schiedam, 1921) is overleden. Van Duinhoven was al ruim vijf jaar bedlegerig vanwege een evenwichtsstoornis.Direct na de bevrijding in 1945 trok Van Duinhoven naar Amsterdam, waar hij aan de slag ging als sportverslaggever bij Het Parool. Samen met Lees verder…

Paul van Vliet slaat met één klap een boe-roeper knock out In de polder is hij toch altijd een vreemde gebleven. Vier kilometer buiten Breukelen, tussen de boerderijen werd het wel erg stil. Dus gaat Paul van Vliet terug naar Den Haag. ‘Toen ik het druk had en door het land trok, vond ik het plezierig om de poort dicht te trekken en me af te sluiten. Mijn beroep heeft veel hectiek en veel gedoe. Verder vond ik dat ik niet alleen aan Den Haag behoorde, maar aan heel Nederland, dus was het logisch om midden in het land te Lees verder…