Een van de meest gemakzuchtige manieren om een artiest te beschrijven is hem/haar te vergelijken met een groot buitenlands voorbeeld. Het aantal Joni Mitchells en Tom Waitsen is inmiddels niet meer te tellen. Toch kan zo’n vergelijking wel verhelderend zijn. Zo was het voor iedereen duidelijk dat Boudewijn de Groot in de jaren zestig de Nederlandse Bob Dylan was, en niet alleen omdat hij Er komen andere tijden zong, een stijlvolle vertaling van The times they are a-changing. De Groot heeft maar een paar echte protestsong uitgebracht, waaronder De eeuwige soldaat en Meneer de President uit 1966. In dat laatste Lees verder…

Vorig seizoen moest Robert Long de tournee van het programma ’n Duivels Genoegen afzeggen in verband met hartproblemen. Dit seizoen stond toch een kleine tournee met het close harmony swing-soul-blues-Deep River Quartet gepland. Onlangs werd Long echter in het ziekenhuis opgenomen met een ernstige vorm van kanker, waaraan hij ………is overleden. Robert Long wordt in 1943 als Bob Leverman geboren in Utrecht. Zijn vader laat de opvoeding over aan zijn vrouw die in het christelijke dorpje Ederveen als huishoudster op een boerderij werkt. Zij sterft aan kanker als haar zoon twaalf is. Deze ziekte zal later veelvuldig onderwerp zijn van Lees verder…

Het was bijna eng toen kleinkunststudente Eva Smid opkwam. Daar stond een piepjonge spitting image uitgave van Adèle Bloemendaal, met dezelfde nasale Jordanese stem. En dan zong ze ook nog uitdagend dat ze alles had om artiest te worden, waarmee ze vooral haar strakke lichaam bedoelde. Wel een beetje wrang als opening van de feestmiddag van de Blijvend Applaus Prijs, die is ingesteld om artiesten in ruste te eren voordat ze definitief in de vergetelheid raken. Winnares Adèle Bloemendaal (1933) heeft ten slotte altijd koppig geweigerd om ouder te worden. Maar deze harde confrontatie met de jeugd kon ook worden Lees verder…

Vorig jaar hield het cabaretduo Bolder & Plante het na zeven jaar en drie programma’s voor gezien. Persoonlijk vond ik dat zeven jaar en drie programma’s te laat. Nou ja, ook onkruid heeft het recht om ergens in een achterafweilandje te groeien. Onzichtbaar voor mens en koe. Maar het gaat te ver om het onkruid een ereplekje op de Floriade te geven. Bolder & Plante was een overschat duo, dat zichzelf overschreeuwde en zichzelf overcaprioolde. Toch beleefde een van die drie programma’s zijn première in De Kleine Komedie. Onkruid op de Floriade dus. Jezus, wat was ik pissig op die Lees verder…