Claudia zuigt door Claudia de Breij, De Kleine Komedie Amsterdam 23 september. Aldaar ook op 25 september. Tournee.
De lege barkruk op het podium en de uit het hoofd gezongen toegift De Laatste Ronde waren voor Andé Hazes. De geïmproviseerde ode aan Gemert was voor de Brabantse scholieren in de zaal. En het bedankje was voor Eva die niet met haar tengels van de appel kon afblijven.
Eerst was dat een cynisch bedankje. Die hebberige trut in de Hof van Eden zou ons een hoop ellende bespaard hebben als ze die slang de nek om had gedraaid en lekker had geroosterd. Vanaf het moment dat het speelkwartier van de mens voorbij is, als Sinterklaas niet meer bestaat en Kerstmis geen vrede brengt, is het leven ‘een gore hel.’ Maar uiteindelijk gaf De Breij toe dat we Eva dankbaar moeten zijn. Je moet er niet aan denken, het eeuwige paradijs.
De Breij wisselt lieve romantiek af met stevige uithalen, zoals uit de titel Claudia zuigt al op te maken valt. Zo rijdt ze aan het begin van de avond nog de kamer door als klein meisje op de stofzuiger van haar moeder, en later blijkt dat je dat huishoudelijke apparaat ook voor hele andere doeleinden kunt gebruiken.
De drie conservatorium-muzikanten heeft ze niet als versiering meegenomen. Claudia de Breij kan zingen, doet dat met plezier (draait vanaf de middelbare school de platen van Barbra Streisand stuk) en heeft in toetsenist Sander Geboers en gitarist Rogier Wagenaar twee inventieve componisten in huis. Vooral de stukken waarin conférence en muziek doorelkaar heen lopen, zoals een nummer over de lege communicatie op feesten met een overdosis aan ‘gesprekken van eb en vloed met geesten van vlees en bloed’, zitten gebeiteld in elkaar.
Op Radio 3 FM en als presentatrice van VARA Laat bekruipt je soms het gevoel dat de decibellen van Claudia de Breij een gebrek aan inhoud moeten verhullen. Haar optredens met de vrouwen-stand-up show Girls Comedy Night sluit aan bij haar Hilversumse werk, maar als cabaretière kan zij een voorstelling een melodieus ritme geven en denkt over de dingen na. Nu is die gedachte over Eva niet bijster origineel, maar de (meeste) verhalen en liedjes die haar argument ondersteunen zijn dat wel. Claudia de Breij is een aanwinst.