Aan de enorme stapel bezorg-pizza’s te oordelen is Daan de afgelopen twee jaar zijn huis niet meer uitgeweest. Hij heeft waarschijnlijk alleen even wat frisse lucht opgesnoven, toen hij zijn broer Joost heeft afgehaald van Schiphol. Die heeft een lange derde-wereld-reis gemaakt. De broers zijn elkaar in die tijd behoorlijk ontgroeid. De thuisblijver is een verdwaasde computernerd geworden die nepcontacten onderhoudt achter zijn muurgrote touch screen, en de reiziger heeft de westerse beschaving ingeruild voor een leven dicht bij de natuur.
Daan en Joost Speelman zijn in het echt ook broers. Vanaf hun jeugd in Ermelo vormen ze een artiestenduo. Ze zijn inmiddels op een plezierige manier artistiek met elkaar vergroeid. Na het tweede jaar op de Theateracademie in Amsterdam hielden ze het daar voor gezien, omdat ze net iets te veel Brecht en Shakespeare voor de kiezen kregen, maar in het lichte genre voelen ze zich op hun gemak. In 2005 bereikten ze de finale van het Amsterdams Kleinkunstfestival en zijn inmiddels aan hun tweede programma toe.
Het ziet er goed uit, die lange krullenbol en die kleine kale. Het plezier en de gedrevenheid spat er aan alle kanten vanaf, en ook muzikaal staan ze zeker niet te stuntelen. Ze kruipen wel heel dicht tegen Acda & De Munnik uit hun beginperiode aan, inclusief de teksten die aan de vage kant zijn. De liedjes zijn opgewekte intermezzi, waarbij Joost zich vakkundig kan uitleven op de piano, maar ze brengen het verhaal wel hinderlijk tot stilstand. Alleen het slotlied, waarin het begrip ’thuis’ op treffende wijze wordt toegelicht, valt perfect op zijn plek.
De ontmoetingsscène op Schiphol, waar we een verrassende mengeling van Mini & Maxi en Waardenberg & De Jong zien, is mimisch zeer sterk. Met name Joost Speelman heeft met zijn lenige lijf een prachtwapen in handen. Ook de mislukte poging van Jezus met een Marokkaanse accent en Mohammed uit ’t Gooi om een discotheek binnen te komen kan in de gouden map worden bewaard. Maar verder is de gespeelde tegenstelling tussen de broers nogal afgekloven. De kritiekloze bewondering voor het pure leven in Afrika komt wat simpel en naïef over.
Misschien worden juist in het derde jaar van de Theaterschool de studenten erop gewezen dat je moet waken voor overdaad in je voorstelling. Als de Speelman-broers die les hadden meegekregen, zou ons waarschijnlijk heel wat flauwe woordspelingen en irritante digitale geluidjes bespaard zijn gebleven.

***
Thuis door Speelman en Speelman, regie: Lars Boom, De Kleine Komedie Amsterdam 9 september. Tournee in het nieuwe theaterseizoen. www.speelmanenspeelman.nl