foto Monique Hoffmann

Zo’n Toon door Maurice Hermans, muzikale leiding: Harrie Herfst. DeLaMar Amsterdam 20 oktober. Tournee tot eind januari 2016. impactentertainment.nl

**

In 2016 is het 100 jaar geleden dat Toon Hermans, de grootste clown die Nederland heeft gekend, is geboren. Het Hermans-jaar zal in België en Nederland uitgebreid worden gevierd met meerdere boeken bij de Vlaamse uitgeverij Lannoo, theatervoorstellingen en een website. De aftrap van het feest was deze maand met de presentatie van De nootmuskaat kolonel, een bundel met niet eerder gepubliceerde nonsensgedichtjes en tekeningen van Toon Hermans, en een boek plus theatervoorstelling van Maurice Hermans, die zijn vader op en naast het podium 35 jaar heeft geassisteerd.

Zakelijk zal Maurice dat waarschijnlijk niet slecht hebben gedaan, maar het artistieke talent heeft Toon zeker niet aan zijn zoon doorgegeven. Dat Toon zijn kind naast zich heeft geduld op het podium moet een kwestie van vaderlijke liefde zijn geweest. Maurice is een matige – irritant kortademige – zanger, een belabberde performer en een ondermaatse dichter. Het eerste deel van Zo’n Toon bestaat uit sketches uit het leven van de familie Hermans, gelardeerd met liedjes van Toon, gezongen door Maurice, Ellen Evers en Esmée Dekker. Het komisch talent van Evers maakt het soms enigszins dragelijk. Dat deel kan daardoor nog het vriendelijkst worden omschreven als aandoenlijk geriatrisch cabaret, maar het is toch vooral tenenkrommend oubollig.

Na de pauze ligt de nadruk op de dood van Rietje, de vrouw van Hermans, in 1990. In de rouwtijd, die tot zijn eigen dood in 2000 duurde, heeft Hermans prachtige liefdesliedjes geschreven, die door de twee zangeressen met veel gevoel worden gezongen. Die liedjes zijn de enige reden om naar Zo’n Toon te gaan. Een ster voor het magistrale repertoire van Toon Hermans en een ster voor de twee zangeressen.

Patrick van den Hanenberg