Meligheid en platheid troef


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: de Volkskrant

We zijn te gast bij een talk-show. De journalist in strak blauw pak neemt de loopbaan door van zijn in glimmend trainingspak gestoken oude vriend Fred. Deze heeft zijn brood verdiend als erotisch goochelaar, en heeft nog gewerkt met grote amusementsnamen als Pierre Palla en Frans Poptie. Tweeënhalf jaar speelde hij het stokstaartje in Lion King, maar helaas was hij te dik voor de hongerwinterscène in Anne Frank, de musical.
Meligheid en platheid troef vanaf de allereerste minuut en dat houden Ton Kas en Dick van den Toorn consequent anderhalf uur vol. Geen zin komt er uit hun mond of er zit wel een grap in. Rond de thema’s seks, lelijke vrouwen en kinderen hebben ze alle vunzige moppenboeken voor in de kroeg na half twee, de afleveringen van Fred Haché en het repertoire van Max Tailleur doorgeploegd en hebben daar hun eigen bijdragen aan toegevoegd.
Het acteerwerk is om te smullen. Talshow-host Kas mompelt een beetje binnensmonds en heeft een nauwelijks zichtbare, maar heel gemene glimlach rond zijn mond. De constant snaaiende, plat Amsterdams pratende Dick van den Toorn gaat helemaal over de rand gaat, zoals hij dat heeft geleerd bij zijn voorstellingen op De Parade en televisieseries van Wim T. Schippers. En net zoals bij die series van Schippers (die het ordinaire decor met salontafeltje met eten en nepperige klassieke beelden heeft gemaakt) weet een deel van het publiek bij God niet wat men ermee aanmoet, terwijl het andere deel niet meer bijkomt van het lachen.
Aan het slot komt er wel wat spanning tussen de twee oude vrienden, maar die is niet voldoende om deze lawine van ongein te kanaliseren. Na ruim een half uur is de kracht eruit en begint de irritatie. Stevig ingekort, een voorstelling voor De Parade dus.

***
Ammehoela door Dick van den Toorn en Ton Kas, De Meervaart Amsterdam 13 november. Tournee.