Disney Live! Winnie de Poeh and the Perfect Day door Feld Entertainment, Pepsi Stage Amsterdam 3 mei. Aldaar t/m 8 mei, tot 23 mei in Den Bosch (Brabanthallen) en Den Haag (Nederlands Congres Centrum).

‘Mag ik die hebben?’
Het ventje heeft nog geen drie stappen in de foyer van Pepsi Stage gezet of hij heeft het kraampje met verleidelijke artikelen al ontdekt. Is ook moeilijk over het hoofd te zien. Hij wil iets dat licht geeft en draait en duur is, iets met Winnie de Poeh. Hij mag het hebben van mama. Even later gaat hij met een plastic Poeh op de foto en heeft hij een zoete lekkernij te pakken. Tsja, dan ook nog de voorstelling. Eigenlijk is die bijzaak, niet meer dan een aanleiding om Disney-waar aan het kind te brengen.
Disney Live! Winnie de Poeh begon in juni 2004 haar internationale toernee in Nieuw Zeeland, waarna Australië, Thailand, Singapore en Engeland aan de beurt kwamen. Nu mogen de Nederlandse kinderen drie weken genieten van het moois dat Disney ons te bieden heeft. En dat is niet zo veel bijzonders.
Het verhaaltje over het verjaardagsfeestje van de beer is lief. Teigetje, Knorretje, Konijn, Uil en al die andere vriendjes van Winnie de Poeh komen voorbij huppelen, maar stralen in hun pak geen enkele warmte uit. Afstandelijk theater. Het decor, het Honderd Bunderbos, ziet er plichtmatig uit. De ontwerper heeft duidelijk niet veel last heeft gehad van fantasie.
Tracie Franklin, die het in de Verenigde Staten tot nu toe niet veel verder heeft gebracht dan regionale gezelschappen, is de vertelster. Aangezien haar Nederlands tamelijk onverstaanbaar is (zeker als ze gaat zingen), heeft zij een Nederlandse tolk/medeverteller naast zich. De in het Nederlands vertaalde liedjes (grotendeels uit de oude Disney-doos uit de jaren zestig) en dialogen van de playbackende dieren komen allemaal uit de computer. Dat zorgt voor een irritant mechanisch sfeertje op het podium. Alle stemmen lijken uit de Fabeltjeskrant te zijn gecopieerd. Verder heeft men nauwelijks moeite gedaan om het Nederlandse publiek te behagen. Drie weken tournee in Nederland was blijkbaar te kort om de teksten in het decor te vertalen. Ach, die ukken kunnen toch niet lezen, dus wat maakt het uit.
Dan kun je wel gigantische tomaten en uien de zaal ingooien, en wat sneeuw laten neerdalen, maar daar poets je de getoonde desinteresse niet mee weg. Wat vreselijk makkelijk, wat vreselijk nikserig.