Dit lijkt wel Privé of Story in boekvorm: Jos Brink verdient een betere biografie Jos Brink is onmiskenbaar een van de iconen in de Nederlandse televisiegeschiedenis, over wie een prachtig boek te schrijven valt. Maar zijn biografie mist distantie en plaatst de schrijver te vaak op de voorgrond. Patrick van den Hanenberg Het Parool 2 oktober 2021 Op 2 oktober 1951 wordt op ongeveer 500 televisietoestellen de eerste televisie-uitzending in Nederland bekeken. In beeld verschijnt de wapperende vlag van de Nederlandse Televisie Stichting, gevolgd door omroepster Jeanne Roos, die de kijkers welkom heet op deze bijzondere avond. KRO-voorzitter (en theoloog) Lees verder…

Het liefst kreeg de in 2015 overleden Drs. P/Heinz Polzer opdrachten voor het schrijven van een lied met onderwerpen waar de meeste tekstdichters direct zenuwachtig van zouden worden. In de bundel Zing en speel mee met Drs. P vinden we titels als Dubbele punt, Augurk, Mandarijn, Mond en Orgaan: Het is wat malser en rechter Dan een banaan Voor vruchtensla heeft men er echter Maar weinig aan. Drs. P wist overal raad mee, ook kwam het onderwerp soms pas in de laatste zin eventjes voor. Zoals in het lied Ui, waarin aan het eind luchtigjes wordt vermeld dat vijftig procent Lees verder…

  ‘Musicalproducenten overspoelen de markt met afgelebberde importrevivals. De kaartjes voor een musical zijn veel te duur in verhouding tot de geboden kwaliteit. Musical is niet meer dan een gezellig bedrijfsuitje met diner, waarbij je gek wordt van de opdringerige merchandising. Musicals zijn kitscherig, met een onbenullig verhaaltje dat maar niet opschiet, omdat er telkens gezongen en gedanst moet worden, en daarbij wordt er ook nog matig gezongen en slecht geacteerd.’ Tot zover de musicalhaters, die liever naar een degelijk toneelstuk, de opera of een arthouse-film gaan en het chic vinden om hun vooroordelen in stand te houden. Maar zelfs Lees verder…

Het begint meteen behoorlijk rommelig in de biografie van Wannes Van de Velde. Zonder de schuld van de biograaf trouwens. De gedrukte geboortekaartjes met de ongewenste naam Armand én de foute geboortedatum gaan in april 1937 direct de prullenbak in. Het moet Guilelmus worden of iets minder stijf en iets meer Vlaams Giljom. Nee, toch maar Willy. En Willy wordt vervolgens Wim en als de zanger het aanvankelijk in de flamencohoek zoekt verandert Wim in Niño de San Andres (oftewel jongen van het Antwerpse Sint-Andrieskwartier), die er vervolgens achter komt dat Wannes beter past bij een zanger van gemoderniseerd volksrepertoire. Lees verder…