HANS TEEUWEN & THE PAINKILLERS: POPSTUKKEN – Pias Comedy
**
Nadat cabaretier in ruste Hans Teeuwen met de cd How it aches een (matig) crooner-uitstapje heeft gemaakt, heeft hij zich nu met zijn band The Painkillers op de (neder)popmuziek geworpen.
Als we de clichétekst even vergeten opent het album opent muzikaal nog redelijk hoopvol met het degelijke beuknummer Bang. Bij de meeste liedjes is het echter omgekeerd: aardige, soms Teeuwiaans-absurde teksten over onverwachte onderwerpen als de geweldsite bloedbad.nl of de poppendokter, maar die worden dan weer de nek omgedraaid door de muziek die of kinderlijk carnavalesk of oorverdovend saai is.
Broodje worst is een tamelijk treurige variant op Subterranean Homesick Blues van Dylan. Bij Niet toe doe werkt de stijlimitatie wel. Het zou een geweldig Tom Waits nummer kunnen zijn in een Engelse vertaling. De drie instrumentale stukken zijn armoedige slaapmiddelen. Beetje techno, beetje new age, beetje symfo, maar alles in een light versie. Als Teeuwen echt een serieus bedoeld popalbum heeft proberen te maken, dan is hij ernstig te kort geschoten. Meer enthousiasme dan kwaliteit.