Nathalie Baartman is teleurgesteld in de economische crisis van dit moment. Ze had er zin in en had zich er meer van voorgesteld. Ze had gehoopt op mensen die in de rij staan voor soep, en televisie kijken bij de buren. Vrouwen met een breiwerkje in de hand hebben een prettiger uitstraling dan mensen met een iPad. En zolang er een deurmat met verlichting op de markt wordt gebracht, gaat het helaas nog veel te goed.
Een romanticus van het zuiverste water dus. Dat spat ook uit haar cv: als kind speelt ze al met plezier orgel, ze gaat naar de universiteit voor psychologie, filosofie en ontwikkelingsstudies, leeft op het Duitse platteland in een hippiegemeenschap, volgt een opleiding tot dramatherapeute, en komt via de kleinkunstopleiding in Den Bosch op het podium terecht. Daar geneert zij zich niet voor haar idealen die een sterke jaren zestig/zeventig-geur hebben. Zonder een greintje ironie sluit zij haar programma Raak zingend af met: ‘Ben ik een hippie dat ik in dit land veel meer liefde wil?’
Toch weet ze te voorkomen dat er een massaal ‘och gut, wat een lieve dromer is dat meissie’ door de zaal gaat. Daarvoor heeft ze een te groot gevoel voor humor en staat ze te stevig in de schoenen. Die zelfverzekerdheid verpakt ze heel slim in een vorm van naïeve verbazing. Op openbare plekken als de straat en in de trein ontpopt ze zich als een contactzoekende vrouw met een vreemde variant op het Gilles de la Tourette-syndroom. Zij flapt er politiek geladen zinnen uit als: ‘Rutte heeft een machtsgrijns op zijn gezicht, zoals ik vroeger keek als ik de Kalverstraat bij Monopoly in bezit kreeg’ of ‘Ik wil niet dat heel Nederland een grote SBS6-ballenbak wordt.’
Met haar vorige programma Los werd ze genomineerd voor de Neerlands Hoop, de cabaretprijs voor de meest veelbelovende theatermaker. Dat maakt ze in Raak niet helemaal waar. Daarvoor had ze die kritische oneliners wat verder moeten uitwerken. Zo blijven het te veel losse flodders. Ook mag de balans tussen ‘lering’ en ‘vermaak’ wel iets meer doorslaan naar het laatste. Graag wat meer ruimte voor haar droge Twentse humor, die ze in huis heeft.
***
Raak door Nathalie Baartman, regie: Aike Dirkzwager, De Purmaryn Purmerend 22 januari. Tournee.